KıZıMa

Meleğim
biliyorum birgün büyüyecek ve bu blogunu okuyacaksın...
neler yaşadığımızı, sana anlatmayı unuttuklarımı belki bu blog sayesinde
hatırlayıp anımsayacağız
uzun zamandır giremiyorum ama bundan sonra daha sık yazacağım
şimdi sana yazmak istedğim birkaç şey var annemm..
senin var oluşunu bildiğim an itibariyle sıcaklığını hissettim
doğuşuna kadar ve sonrasında hayatımın en vazgeçilmezi oldun
seni inanki kendimden daha çok seviyorum,koruyorum ,kolluyorum anneciğim
bu sabah benden ayrılırken bana küsüp gittin
evet 2 yaşındasın ama sanki 5 yaşında gibi olgunsun
keşke bu kadar olgun olmayıp çocukluğunu yaşasaydın
bu kadar içine atıp içten içten üzülmeseydin
bana kin gütmeseydin
kim ister kuzusunu tanımadığı,güvenmek istediği insanlara bırakmak
helede daha tam anlamıyla kendini ifade bile edemezken
neler yaşadığını,okulda neler yaptığını bile söyleyemezken
zor günler geçiyoruz meleğim çok zor
ben büyük olduğumdan, hayata zorluklara alışık olduğumdan bu yükü taşıyorum
ama yinede zorlanıyorum
sen daha 2 yaşında bu zorluğu,hayat şartlarını omuzlayıp yükü taşımaya çalışıyorsun
ve o yükün ağırlığını,zorluğunu o minik bedenin bize gösteriyor
gülen gözlerinin ışıltısının sönüklüğü yinemi gideceğim edasında bakman beni içten içe kahrediyor
3aylıkken bırakıp işe giderken ağlayarak giderdim
içim kahrolurdu 'rabbim göğsümden sütler akarak sızlayarak gidiyorum bu ne büyük sınav ne büyük acı'derdim
ama inan şuan anlıyorum ki o acı hiçbişeymiş
sen bilinçli değilken bırakmakla şimdi bırakmak dahada zormuş
birbirimize çok alıştık annem 10 ay işten çıkıp evde olmam bizi birbirmize çok bağladı
doya doya gezdik,uyuduk,eğlendik yine aynı devam edeceğiz
iş saatleri haricinde yapacağız
ben daha doğrusu tüm anneler bırakmak istemez  yavrusunu
ama hayat şartları sana güzel bir gelecek için şu an bunu yapmak zorundayım
sana gelecek vadedemezsem okutamazsam ,isteklerini yapamazsam vicdan azabı ve üzüntüsü beni şuan ki
durumumdan daha çok üzecek
şimdi yaptığım gibi tabiri ile yüreğime taş basıp bugünleri geçireceğim
sen mi ne yapacaksın bebeğim sende bu yükü umursamayıp çocukluğunu yaşa anneciğim
bir daha bu günler gelmeyecek
seni servise bindiriken ki bakışını bir ömür boyu unutmayacağım
kırıldığımdan felan değil
ama o yükü nasıl omuzlayıp içine attığını bugün daha iyi anladım
bu yazıyı birgün okuduğunda belki anlamayacaksın' anne keşke maddi yönden benim geleceğim için yapmasaydın
 maneviyatta çocukluğumda sana ihtiyaç duyduğumda yanımda olsaydın
ama  bana bu yükü yaşatmasaydın' dediğinde ne yaparım onuda bilmiyorum
umarım beni anlarsın..
unutma ki seni çok seviyoruz