çocukluğumun en güzel anıları
hafta sonlarımın heyecanıydınız cuma akşamdan ikizimle beraber giderdik
annaneme dedem heyecanla beklerdi akşama sevdiğimiz bir çerkez yemeği
yada börek olurdu mis gibi kuzuneyi yakardı annanem
yemek yerdik dedim trt1 haber açardı annaneme seslenirdi
seniha hanım çat patcı geçiyor çocuklara çat pat al
alırdı annanem yerdik
sobanın yanına yatak yapardı yatırdık beraber ikiz kardeşimle
uyanır dersaneye gider tekrar akşama gelirdik
onlarla öyle mutluyduk ki
çocuktuk ama sevgiyi sonuna kadar yaşıyorduk biliyorduk ki
birgün gelecek ve biz bu anları yaşayamayacağız ...
dedem 1997 vefat etti o kadar boşluğa düştük ki
dedemiz profili artık hayatımızda olmayacaktı
annanem çok şükür ki hayatımızda onu çok seviyoruz
çok yaşlandı ve hala tek yaşıyor
kimseye minnet etmyor hala dik duruşuyla hayranım ona ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder